Υπάρχει σημαντική ανάγκη στις μέρες μας, να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή κατά τη χρήση του τζακιού ή της ξυλόσομπας. Η αυξημένη τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, την φτώχεια που μαστίζει τη χώρα και τη διακοπή της ηλεκτροδότησης από τη ΔΕΗ σε χιλιάδες νοικοκυριά, έχει οδηγήσει στην εκτεταμένη χρήση των τζακιών και την κατανάλωση καυσόξυλων. Το πρόβλημα που έχει προκύψει από αυτό, είναι η έντονη αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου της αττικής. Η αιτία του φαινομένου αυτού δεν είναι μονάχα πληθυσμιακή αλλά έχει επίσης να κάνει με το είδος και την ποιότητα της καύσιμης ύλης που χρησιμοποιείται. Δυστυχώς δεν χρησιμοποιούνται για το τζάκι ή την ξυλόσομπα, μόνο καυσόξυλα, πέλλετς ή μπρικέτες που δεν ελευθερώνουν βλαβερά αέρια κατά την καύση, αλλά και ακατάλληλων υλικά και μάλιστα σε ευρέως. Σε αυτά τα υλικά εκτός από παλέτες, καφάσια, κόντρα πλακέ, μοριοσανίδες, ξύλα από έπιπλα κουζίνας, επεξεργασμένα ξύλα, χρησιμοποιείται τελευταία και συμπιεσμένο σε ειδικές συσκευές χαρτί, ποτισμένο με πετρέλαιο. Όλα αυτά δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι καθώς καίγονται ελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα αλλά και μέσα στο περιβάλλον του σπιτιού, χημικά και βλαβερά αέρια που μολύνουν τον αέρα με όλα τα γνωστά αποτελέσματα.
Είναι επιβεβλημένο λοιπόν να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στην καύσιμη ύλη που χρησιμοποιούμε ώστε να προστατεύεται το περιβάλλον και να μην επιτείνεται το φαινόμενο της αιθαλομίχλης που παρατηρούμε στην Αθήνα ιδιαίτερα. Η χρήση καυσόξυλων και συναφών κατάλληλων υλικών όπως οι μπρικέτες και τα πέλλετς που προαναφέραμε είναι η καλύτερη λύση για αυτό, γιατί είναι καθαρό ξύλο ή κατασκευασμένα από καθαρό ανακυκλωμένο ξύλο, όπως πριονίδι, αλλά χωρίς την παρουσία χημικών. Εδώ να σημειώσουμε πως κυκλοφορούν στην αγορά πέλετς και μπρικέτες από βιομάζα που επίσης δεν μολύνουν το περιβάλλον.
Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι το καλύτερο είδος καύσιμης ύλης για τζάκια είναι το παραδοσιακό, δηλαδή τα καυσόξυλα. Τα συνηθισμένα, αυτά δηλαδή που κυκλοφορούν στην αγορά, είναι από πεύκο, από οξιά, από βελανιδιά (δρυς), από λεύκα και από ελιά. Και κάθε τέτοιο είδος καυσόξυλου είναι κατάλληλο για συγκεκριμένες συνθήκες καύσης, αλλά και για τη συγκεκριμένη φάση του ανάμματος του τζακιού. Έτσι, τα κατάλληλα είδη καυσόξυλου για κάθε φάση είναι τα εξής. Και φυσικά πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε τα καυσόξυλα να είναι ξερά.
Στην αρχή, για να ξεκινήσει τα άναμμα του τζακιού χρησιμοποιούμε το προσάναμμα. Μικρά ξυλαράκια από ειδικό σημείου του κορμού του πεύκου, εκεί που η περιεκτικότητα σε ρετσίνι είναι μεγαλύτερη και το ξύλο αρπάζει αμέσως. Πάνω από το προσάναμμα, το ξύλο που χρησιμοποιούμε για την εκκίνηση της καύσης, είναι το πεύκο. Είναι ελαφρύ ξύλο και καίγεται γρήγορα, αλλά η περιεκτικότητά του σε ρετσίνι, το κάνει να αρπάζει γρήγορα και να ξεκινάει την άνοδο της θερμοκρασίας στο χώρο καύσης του τζακιού. Η θερμική απόδοση του πεύκου είναι μεγάλη αλλά διαρκεί λίγο, έτσι είναι κατάλληλο για τη φάση αυτή. Αν θέλουμε να δώσουμε λίγο μεγαλύτερη θερμοκρασία στο τζάκι, ένα ξύλο που επίσης καίγεται εύκολα και ως εκ τούτου γρήγορα, είναι η λεύκα. Το καυσόξυλο από δρυς και οξιά είναι κατάλληλο για την επόμενη φάση της καύσης στο τζάκι. Είναι πιο σκληρά ξύλα και καίγονται δυσκολότερα από το πεύκο, αλλά διαρκούν περισσότερο. Δεν είναι κατάλληλα για τη φάση του ανάμματος του τζακιού, γιατί για να καούν θα πρέπει η θερμοκρασία στο τζάκι να έχει ανέβει. Έχουν μεγάλη θερμική απόδοση και το κάψιμό τους διαρκεί περισσότερο. Το καλύτερο καυσόξυλο για το τζάκι, είναι από ξύλο ελιάς. Είναι πολύ σκληρό και καίγεται πολύ δύσκολα αλλά έχει μεγάλη θερμική απόδοση και διαρκεί περισσότερο από όλα. Συμβάλει τα μέγιστα στην αύξηση της θερμοκρασίας του τζακιού αλλά είναι εντελώς ακατάλληλο για να μπει στο τζάκι στην εκκίνηση του ανάμματος ή αν η θερμοκρασίες δεν είναι ακόμα ψηλές.
