Είναι καλύτερα να αγοράζουμε ξύλα για τζάκι τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο για να είναι ξερά. Το επιτρεπτό όριο υγρασίας που μπορούν να περιέχουν τα καυσόξυλα είναι 15%, διαφορετικά θεωρούνται χλωρά. Τα ξερά ξύλα ανάβουν εύκολα, δεν καπνίζουν και ζεσταίνουν καλά.
Στην αγορά υπάρχουν μετρητές υγρασίας. Μπορούμε να προμηθευτούμε ένα τέτοιο μετρητή για να ελέγχουμε μόνοι μας την υγρασία που περιέχουν τα ξύλα για τζάκι. Έτσι θα είμαστε σίγουροι ότι αγοράζουμε ξύλα που δεν περιέχουν μεγάλο ποσοστό υγρασίας και δεν θα υπάρχει φόβος να μας εξαπατήσουν πουλώντας μας βρεγμένα καυσόξυλα.
Αποθηκεύουμε τα ξύλα για τζάκι σε στεγασμένο χώρο που αερίζεται καλά. Τα τοποθετούμε πάνω σε σανίδες ή παλιές παλέτες ώστε να μην ακουμπάνε στο χώμα.
Για το άναμμα του τζακιού χρησιμοποιούμε πρώτα λεπτά ξύλα ή ειδικά προσανάμματα. Πάνω από αυτά τοποθετούμε λίγο χοντρότερα και στη συνέχεια, όταν η φωτιά έχει ανάψει καλά, τοποθετούμε τα μεγάλα κούτσουρα. Φροντίζουμε ώστε τα ξύλα για τζάκι να μην είναι τοποθετημένα κατακόρυφα γιατί έτσι καίγονται πολύ γρήγορα. Πρέπει επίσης να μην ακουμπούν στον πάτο του τζακιού γιατί παύει να κυκλοφορεί οξυγόνο και σταματάει η καύση.